Rotterdamse hulpverlening, verhalen uit de praktijk Vandaag haak ik even af, om iets van me af te schrijven. Waar ben ik momenteel als vrijwilliger en deels nog professional mee bezig en waar loop ik tegenaan? Het is al vaker gezegd en geschreven: de hulpvragen zijn complex, soms merkwaardig ... Want waar krijgt een meneer hulp, die zijn sleutel van de brievenbus kwijt is. Hij heeft die per ongeluk in de ondergrondse afvalcontainer laten vallen, al enige tijd geleden. De corporatie zegt ‘dat moet je zelf oplossen’, dus belt hij op advies van de buren een slotenmaker en die vraagt 200 euro. Maar hij is onder bewindvoering, de bewindvoerder heeft hiervoor geen geld, dus eigen schuld ... en nu meldt hij zich bij ons. En om de uitspraak hieronder te herhalen “sociaal werkers blijven loyaal aan de regels, maar in daden aan hun vak” schrijf ik niet op wat ik tegen meneer gezegd heb; hij heeft zijn brievenbus nu open en ik vermoed dat hij maandag met alle post langskomt. Meneer heeft zo te zien een GGZ- en verslavingszorg achtergrond, heeft Antes hem niet meer in de hulpverlening? Meneer en ik hebben een taalbarrière: hij ratelt door over zijn problemen en ik begrijp niet alles wat hij zegt, want hij beheerst de Nederlandse taal niet goed genoeg en ik beheers zijn taal helemaal niet. Zijn 2-pits kookplaat is stuk, hij kan niet koken en wil een fornuis. Zevenkamp heeft geen gas, dus moet het een elektrisch fornuis OF kookplaat met perilex aansluiting zijn. Met deze vraag loopt hij alle loketten af en niemand helpt hem (zegt hij); hij is aan het shoppen. Kennelijk heeft iemand hem naar dé gemeente gestuurd, dus is hij vlak voor de Kerst naar de Wijkhub gegaan, die heeft hem naar ons doorverwezen ... ik krijg meneer niet uitgelegd dat wij NIET van de gemeente zijn. Noodhulpfondsen worden steeds STRENGER, dus lijkt vooralsnog een aanvraag Bijzondere Bijstand de enige mogelijkheid, als hij binnen de voorwaarden valt. Meneer eet aldus al weken niet warm. Een ongezonde situatie dus. Nu bood een jonge moeder mij aan om warm eten voor meneer langs te brengen, maar ik ken meneer nog niet goed genoeg en kan ik deze verantwoordelijkheid niet op me nemen. Deze meneer kent alle loketten, hij is al overal geweest: het huis van de wijk, checkpoint, leger des heils, wijkhub, alexanderplein ... Wij blijven kennelijk mensen met complexe hulpvragen maar naar elkaar doorverwijzen! En dan zou ik de sociale kaart erbij moeten halen? Mijn probleem met sociale kaarten is dat ... voordat je het weet is de betreffende werker verhuisd naar een andere werkplek of andere organisatie ... Een goed kader met alle belangrijke adressen in wijkkranten (per wijk) vind ik ook handig. En de Bewaarkaarten die recent door de gemeente per wijk zijn gemaakt, geven de nodige belangrijke informatie. En zo kan ik nog een paar praktijkvoorbeelden geven: Hoe lang ondersteun ik nog de mevrouw die in de clinch ligt met de PGB-mentor van haar moeder (voor wie zij zorgt) en daardoor nu geen inkomen heeft? Deze mevrouw krijgt vanaf oktober boodschappenkaarten van De Buurtbron om voedsel te kunnen kopen en voedselpakketten van andere informele organisaties. Waarom kunnen formele instanties als de PGB-mentor + rechtbank? + ?? dit niet oplossen? Waarom geef ik deze voorbeelden? Omdat alles te maken heeft met al het andere: het is algemeen bekend dat mensen met financiële problemen (en dus ook STRESS) zelf hele rare oplossingen bedenken. En daardoor van de regen in de drup dreigen te geraken. Dus nogmaals de uitspraak: 'Sociaal werkers blijven in woorden loyaal aan de regels, maar in daden aan hun vak'. Ja, mee eens. Bij de Buurtbron doen wij ons werk op basis van gezond verstand, en naar eigen inzicht. Ik ben zelf opgehouden met het bekritiseren van het beleid, Het is zoals het is ... Kim Mendeszoon (nieuwe projectleider 'Gers met geld') komt vertellen tijdens een kennismaking. Maar ik lees op de website dat alleen bewindvoerders kunnen mensen aanmelden. Het Tijdelijk Noodfonds Energie gaat verdwijnen. Maar juist nu stijgen de prijzen. Komen we in ons werk nu al problemen tegen met de energierekeningen? Hoe gaan we de verrekening met de energienota controleren? Er is geen antwoord op. En dan is er de aanpak van energiearmoede door het wijkfonds van Alex Energie, door Paul Steinmann. Paul, succes met de presentatie en voorlichting. Verborgen armoede Hoe worden gezinnen in verborgen armoede gevonden? In de medische sector komt steeds meer aandacht voor armoedeproblematiek. Hoe pakken wij als professionals dit probleem op? Fijn dat de medische sector aandacht heeft voor armoedeproblematiek. Weet de medische sector ons te vinden? En wie is precies ‘de medische sector’? Bij ons heeft een jongedame (onvoldoende taalvaardig in het Nederlands,uitkering en met gehoorprobleem) aangeklopt. Er is een gehoorapparaat aangeschaft, maar die voldoet niet. Waarom geeft de specialist in het ziekenhuis niet meteen een document mee waarmee zij terug kan naar het bedrijf van het gehoorapparaat? Het bedrijf wil documenten zien, hulpvrager weet niet goed uit te leggen wát er precies mis is met het apparaat ... en dus heeft ze die in de kast gezet en loopt zonder gehoorapparaat. Intussen betaalt ze in termijnen de eigen bijdrage. S.T. (Naam bekend bij de redactie) ⇒
Imagine, ofwel "nog niet" door Hans Goosen In de tijd dat mijn kijk op de wereld vorm en gestalte kreeg, de zestiger jaren, waren er veel ideeën over positieve veranderingen. In deze tijd, na bijna 45 jaar materialisme en neokapitalisme lijkt het wel, dat die positieve kijk bij teveel mensen achter de horizon is verdwenen. We leven van crisis naar crisis, met angst voor oorlog in een steeds wisselender maatschappij. Waar het grote graaien voor een enkeling is weggelegd en de armoede en stress blijft groeien. Waar we vroeger met elkaar naar de waarheid zochten, vechten we nu het eigen gelijk uit met elkaar op diverse media op het internet. Terwijl multimiljardairs daar gouden bergen aan verdienen, via reclameinkomsten. Je vrienden kom je niet meer toevallig tegen, ze worden in aantal gemeten op de nieuwe media. Die zestiger jaren waren ook de jaren van Yoko Ono, die een gedicht schreef, dat John Lennon op muziek heeft gezet: “Imagine”. Vol met positieve veranderingen, die mijn generatie begreep, maar waar tegenwoordig bijna niet meer over nagedacht wordt. Met het nummer "Imagine" van Yoko Ono en John Lennon streden zij tegen conservatieve krachten en vooroordelen. En voor meer medemenselijkheid. "Nog niet", dat is misschien een juiste vertaling voor het woord "Imagine", omdat er zo weinig positieve veranderingen zijn, die het leven een stuk beter zouden maken hier op en met de aarde die de biotoop voor het leven is. Graag wil ik die verbeteringen in de RoSA! Nieuwsbrief bespreken met de lezers. In Imagine hoor ik wat "Nog Niet" gerealiseerd is: Geen hemel en hel meer, niets onder ons en boven ons alleen maar gezonde lucht. Mensen die voor vandaag leven en geen angst meer hebben voor gisteren of morgen. Geen landen meer, geen grenzen en een leven in vrede. En niemand meer om te moeten vermoorden of ergens voor te sterven. Geen religies meer, die elkaar bevechten. Geen bezittingen meer (dat wordt moeilijk), geen overdreven verlangen, maar Ook geen honger. Broederschap en zusterschap onder mensen, die met elkaar, met de dieren en de natuur, de aarde delen. Denk mee en schrijf mee, mogelijk wordt het een bijdrage voor een nieuw optimisme. ⇒
Meeste gemeenten bouwen nauwelijks of zelfs géén sociale huurwoningen 22 januari 2025 Gemeenten bouwen veel minder sociale huurwoningen dan de bedoeling is. Dit blijkt uit vandaag gepubliceerd onderzoek van de Woonbond over de afgelopen 3,5 jaar. In 85% van de gemeenten bestond minder dan 30% van alle nieuwbouw uit sociale huurwoningen. Terwijl de nieuwbouw achterblijft, betalen huurders wel forse huurverhogingen die woningcorporaties nodig zeggen te hebben voor nieuwbouw. Een van de opvallende verschillen tussen gemeenten is dat waar al relatief veel sociale huurwoningen in de bestaande voorraad waren, het aandeel sociale huur in de nieuwbouw ook hoger lag. Gemeenten met 30% of meer sociale huur, bouwden gemiddeld 24% van alle nieuwbouwwoningen in het sociale huursegment. Terwijl gemeenten met minder dan 10% sociale huurwoningen slechts gemiddeld 5% van alle nieuwbouw in het sociale huursegment realiseerde. Stok achter de deur voor nieuwbouw sociale huur. Snelle invoering van de ‘Wet versterking regie op de volkshuisvesting’ is volgens de Woonbond noodzakelijk om de achterstand in aantallen sociale huurwoningen in te halen. Hierdoor moeten gemeenten namelijk van alle nieuwbouwwoningen minstens 30% sociale huur bouwen. Maar het wetsvoorstel ligt al een jaar in de lades bij Mona Keijzer en de coalitiepartijen stof te vangen. Ondertussen worden er jaar op jaar te weinig sociale huurwoningen gebouwd en groeien de wachtlijsten. In 23 gemeenten blijken de afgelopen 3,5 jaar zelfs helemaal geen nieuwe sociale huurwoningen gebouwd te zijn. Huurprijzen omhoog voor bekostiging niet-gerealiseerde nieuwbouw. Voor sociale huurders dreigt er in 2025 een maximale huurverhoging van 5%. Dit percentage is zo hoog omdat nieuwbouw van sociale huurwoningen niet gesubsidieerd wordt en volledig uit huuropbrengsten bekostigd moet worden. Woonbonddirecteur Zeno Winkels: ‘Nu betalen sociale huurders voor het oplossen van de wooncrisis. Waardoor de huren te hard stijgen. Tegelijkertijd worden de beloofde nieuwbouwcijfers veelal niet gehaald. De minister moet zorgen dat sociale huurwoningen betaalbaar blijven én dat de sociale huursector eindelijk weer groeit.’ Huurders betalen nieuwbouw zelf én miljard belasting. Zolang de overheid niet investeert in meer sociale huurwoningen, betalen sociale huurders voor de nodige nieuwbouw door middel van te hoge huurverhogingen. In plaats van subsidie te ontvangen, betalen corporaties ook nog ongeveer een miljard per jaar aan winstbelasting aan de overheid. Huurders betalen voor deze belasting via hogere huren en dit geld gaat niet naar nieuwbouw of verduurzaming. In 2024 incasseerden sociale huurders de hoogste huurstijging in dertig jaar (5,1%). Dit jaar mag de huur van een sociale huurwoning opnieuw met maximaal 5% stijgen. ‘Voorkom huurexplosie, investeer in volkshuisvesting’. Winkels: ‘We moeten als maatschappij investeren in volkshuisvesting. Dat mag niet alleen voor rekening komen van sociale huurders met bescheiden inkomens. De landelijke politiek moet een huurexplosie voorkomen én investeren in volkshuisvesting. Zorg dus dat gemeenten ook echt sociale huurwoningen inplannen. Voor dat laatste is de regiewet nodig én moet die strenger.’ Zonder aanscherping wetsvoorstel nemen wachtlijsten toe. De Woonbond ziet het liefst dat er minstens veertig procent nieuwbouw wordt geprogrammeerd, in plaats van dertig zoals nu in het wetsvoorstel staat. Ook moet in de wet het voorstel worden geschrapt om gemeenten met een bovengemiddeld aandeel sociale huur te verplichten vooral woningen in het midden- en dure segment te laten bouwen. Anders zullen in deze gemeenten de wachtlijsten voor sociale huur alleen maar toenemen. De Kamer debatteert binnenkort over de jaarlijkse huurverhoging. Het is nog onbekend wanneer de Wet versterking regie op de volkshuisvesting wordt behandeld. Winkels: ‘We roepen de Kamer op sociale huur betaalbaar te houden én te investeren in volkshuisvesting.’ ⇒
Werkende armen Uitnodiging Bijstandsbond en FNV Amsterdam. Themabijeenkomst: Werkende Armen Beste leden, Werk je hard, maar kom je toch moeilijk rond? Je bent niet de enige. Steeds meer mensen in Nederland maken dit mee. Ondanks een baan blijven zij onder de armoedegrens. Dit is niet alleen onterecht, het is onacceptabel. Het idee van de “werkende armen” verwijst naar mensen die, ondanks hun inzet, financieel in de knel komen. Veel van hen werken in deeltijd, als zelfstandige of in flexibele banen. Denk aan uitzendkrachten, horecapersoneel, supermarktpersoneel en schoonmakers. Ze leveren harde arbeid, maar verdienen te weinig om in hun basisbehoeften te voorzien. Dit tast hun gezondheid, zelfrespect en toekomstperspectief aan. De huidige overheid zorgt niet voor een goed vangnet. Pas als mensen in een crisis zitten, komt er hulp. Dit moet veranderen. Werk moet lonen, niet alleen voor een kleine groep, maar voor iedereen die zich in Nederland hard inzet. Het uitkeringssysteem kan flexibeler, zodat werkende armen niet gestraft worden voor hun moeite. We moeten van de overheid eisen dat werkend Nederland goed wordt ondersteund en dat armoede niet langer iets is waar mensen zich voor moeten schamen. Wat gaan we doen? Op dinsdag 4 februari 2025 organiseren we een themabijeenkomst over dit belangrijke onderwerp. Arjan Vliegenthart, directeur van het Nibud, komt ons uitleggen hoe het Nibud kijkt naar de problematiek van werkende armen. Arjan heeft veel ervaring in de politiek en het sociaal beleid en zal met ons bespreken hoe wij als vakbond invloed kunnen uitoefenen op het beleid. En Peter Hein van Mulligen, Hoofdeconoom van CBS en Kitty Jong vicevoorzitter van de FNV. Praktische informatie: Datum: Dinsdag 4 februari 2025 Tijd: 19:00 - 22:00 uur Locatie: Vakbondshuis Amsterdam, Derkinderenstraat 2-8, Amsterdam Meld je nu aan! Je kunt je aanmelden via shirley.rap@vereniging.fnv.nl. Neem gerust een collega of vriend mee die mogelijk ook geïnteresseerd is. Hoe meer mensen, hoe sterker onze stem! Samen kunnen we zorgen voor een eerlijke samenleving, waarin hard werken zich ook daadwerkelijk loont. We kijken ernaar uit je te verwelkomen op deze belangrijke bijeenkomst! Met strijdbare groet, Shirley Sjiem-Fat Lokaal FNV Amsterdam ⇒
In de tuin van de Hesperiden Julie Smit, Lesvos, 10 januari 2025 (Smitaki's) (Bergamot) Citrusvruchten kun je niet meer wegdenken uit ons basisvoedsel en al helemaal niet uit de Griekse keuken. Sinaasappels en citroenen vormen de bekendste spruiten uit deze fruitfamilie. Geliefd voor hun sap. Maar er zijn veel meer telgen, waarvan sommige in de ogen van veel mensen als vreemde eenden in de bomen hangen. Griekse straten worden vaak gesierd door sinaasappelbomen, waarvan de oranje vruchten je in de donkere winter vrolijk toelachen. Ik begreep niet waarom inwoners van dorpen en steden niet dagelijks in de bomen klimmen om de vruchten te oogsten. Maar de meeste bomen dragen zure sinaasappels (Citrus aurantium) en wanneer ze langs het voortrazende verkeer staan, neemt hun schil zware metalen op en kun je ze maar beter laten hangen. Maar wanneer de nerantzes – zoals ze in Griekenland heten – ver van drukke wegen groeien, in tuinen en landelijke gebieden, worden ze wél geplukt. Deze Griekse koningin van het citrusfruit staat garant voor heel wat delicatessen. De Engelsen maken er hun geliefde marmelade mee, net zoals sommige Turken die deze jam als nagerecht serveren. Van gedestilleerde bloesemblaadjes wordt oranjebloesemwater gemaakt (anthonero portokalioe). De smaakmakers zijn echter vooral de schillen. Zij zorgen voor een exotisch tintje in bijvoorbeeld Belgisch witbier, Cointreau of Curaçao likeur. Of voor de traditionele Griekse lekkernij gliko toe koetalioe, oftewel “zoet van de lepel”: kleine stukjes smeuïg geconfijt fruit, geserveerd op een klein gebaksschoteltje. Lesvos ligt bezaaid met kleine en grotere citrusgaarden, waarvan die met zoete sinaasappels bij Thermi en Parakila het meest produceren. De bomen fleuren menig tuintje op in stille dorpen of laten hun fruit zachtjes schommelen in de vele volkstuinen die het eiland telt. Hun kleurrijke fruit is een lust voor het oog, maar soms registreer je wel eens iets vreemds. Zoals citroenen met zwaar bobbelige schil. Dat is dan hoogstwaarschijnlijk een sukadeboom (Citrus medica). Ik moet bekennen dat ik me vaag herinner zo’n boom gezien te hebben, maar helemaal zeker ben ik er niet van. Op Lesvos staan vast wel enkele sukadebomen, maar lang niet zoveel als op Naxos, een Grieks eiland dat er vol mee staat. De cederappel (de vrucht van de sukadeboom) wordt beschouwd als een van de grootouders van de citrusvruchten en is waarschijnlijk geboren aan de voet van de Himalaya in India. Wanneer hij Griekenland binnenrolde, is niet bekend. Wel wordt gedacht dat de door Theophrastos (c. 371 – c. 287 v.Chr.) vermelde Medische (of Perzische) appel de vrucht van de sukadeboom is. Snijd je deze hobbelige vrucht open, dan vind je meer schil dan vruchtvlees of sap. De dikke schil van de cederappel wordt geconfijt tot zoete blokjes (sukade) en gebruikt in krentenbrood of andere zoete koek. Ook in Griekenland worden de schillen in suikerwater gekookt en dan gepresenteerd als “zoete kitro van de lepel”: gliko toe koetalioe kitro. Hier schemert de Griekse naam voor cederappel door: kitro, in het Engels “citron”, wat verwarrend is met talen zoals Duits, Frans of Nederlands die er een ander citrusfamilielid mee benoemen: de citro(e)n. De vrucht die zijn naam deelt met een kruidenplant, is de bergamot (Citrus bergamia). Wanneer je in je ogen moet wrijven omdat je een boom ziet met enorme grapefruits, sommige zo groot als meloenen, dan zijn dat waarschijnlijk deze zoetgeurige vruchten. Hun smaak is zó zuur, dat het binnenste oneetbaar is. Ook de bergamot sinaasappelen zijn alleen geliefd vanwege hun schil. Deze vrucht is vooral erg gewild voor haar rijke aroma en de olie die uit de schil wordt gedestilleerd. Bergamot vind je in talrijke parfums en in de beroemde earl grey thee. Het is een specialiteit in de Italiaanse streek Calabrië, maar ze groeien ook in Griekenland waar ze ze voornamelijk konfijten. Op Lesvos kom je hier en daar een bergamotboom tegen. De godin van de aarde schonk Zeus en Hera als huwelijkscadeau een wonderlijke tuin waarin gouden appels groeiden, die onsterfelijkheid gaven aan eenieder die er van at. Zeus en Hera waren niet echt menslievende goden en lieten deze tuin bewaken door bevallige nimfen, de Hesperiden, met als versterking een angstaanjagende draak met honderd koppen. Een van de opdrachten van de Griekse held Herakles – die als boetedoening voor de moord op zijn kinderen zware taken moest uitvoeren – was het stelen van zo’n appel. Hij wist de draak te doden maar wat er met de appel is gebeurd, is niet duidelijk. Wel vermoedt men dat een van de appels de beroemde gouden appel was waarmee Eris, de godin van de onenigheid, de Trojaanse oorlog veroorzaakte. Slechts weinig mensen geloven dat het appels waren die zo goud in de bomen blonken. Sommigen zeggen dat het kweeperen waren, andere denken dat het sinaasappels waren of citroenen. Of misschien waren het wel cederappels of bergamot sinaasappels. Feit is dat wanneer je in deze winterdagen door het Lesvoriaanse landschap wandelt, je soms het idee hebt dat je in de beroemde tuin van de Hesperiden terecht bent gekomen. ⇒
