Terugblik op de Nieuwjaarsbijeenkomst

Onze Nieuwjaarsbijeenkomst staat elk jaar in het teken van wat de Rotterdamse politiek kan en wil betekenen voor het terugdringen van armoede en sociaal isolement in Rotterdam. Zo ook afgelopen maandagmiddag 13 januari.

Aanwezig waren vertegenwoordigers van de politieke partijen die zitting hebben in  de Gemeenteraad, bijna alle, alleen Leefbaar Rotterdam had helaas niet gereageerd op onze uitnodiging.

Ter overdenking
Ter overdenking was meegegeven een uitspraak van Dominee Dick Couvée van de Pauluskerk van 17 oktober 2012:
Hoe lastig ook, de inzet moet blijven: "Alle armoede weg uit Nederland, om te beginnen uit Rotterdam".
Gemeente Rotterdam, doe tenminste drie dingen:
(1) ontwerp een plan voor een armoedevrije stad, zorg, dat de effecten en lasten van de lokale bezuinigingen niet terecht komen bij de mensen die meest (financieel) kwetsbaar zijn en
(2) zorg, dat de mensen weten op wat voor mogelijkheden in de sociale zorg (bijzondere bijstand etc.) zij recht hebben en
(3) dat zij er snel en gemakkelijk bij kunnen, als zij recht hebben.

Discussies
Er waren drie discussies, de eerste tussen Setkin Sies van Christenunie / SGP en Judith Bokhove van Groen Links. Beiden mochten elk twee onderpen verzinnen om de ander aan de tand te voelen. Onder deskundige leiding van Alexander Borst van de organisatie KSA/GCW, die deze week onder een nieuwe naam verder is gegaan: Samen 010.

De tweede discussie was tussen Leo de Kleijn van de SP en Jan Schonk van D66. Partijen die wat betreft de armoedebestrijding de meest tegngestelde meningen bleken te hebben. Uiteraard waren er veel kritische vragen vanuit het publiek dat op deze dag met zestig belangstellenden aanwezig was.

De journalist Jim Postma hield een zeer kritische column, die zeker het lezen waard is. Hij staat hierna op deze nieuwsbrief weergegeven: de tegenpartij, geen gezeik, iedereen rijk.

Na de column waren de laatste drie politici aan de beurt. Een nieuweling voor de CDA, Kees van der Meer en de beter bekenden Maarten van de Donk van de VVD en Leo Bruijn van de PvdA. Ook dit werd een pittige discussie.

Meer
In de volgende Nieuwsbrief zullen wij de belangrijkste opmerkingen uit de drie discussies op een rijtje zetten. Samen met een analyse van de de punten over armoedebestrijding uit de definitieve verkiezingsprogramma's

De enquête
Aan het begin van de middag was er naast een programma aan de aanwezigen ook een enquêteformulier uitgereikt, met de vraag om aan elk van de sprekers een rapportcijfer te geven aan de hand van de meningen tijdens de discussies. Na afloop was er vanuit de politici en het publiek veel belangstelling voor de uitslag, maar omdat bijna de helft van de mensen het formulier had ingevuld, konden we door tijdgebrek niet anders dan pas achteraf het individuele rapportcijfer toesturen aan de verschillende politici.

We hebben daarbij de vraag gesteld of ze er mee accoord waren dat wij de totale uitslag zouden publiceren in deze Nieuwsbrief. Er was geen bezwaar tegen, een aantal moedigden ons zelfs aan om het vooral te doen.

---

UITSLAG PEILING

Hier is dan de uitslag van de peiling van de Rotterdamse Sociale Alliantie op de Nieuwjaarsbijeenkomst van 13 januari:

Aanwezigen op de bijeenkomst: 60. Ingevulde formulieren: 29.

		rapportcijfer
Leo de Kleijn	SP	8,0
Setkin Sies	Christenunie / SGP	6,5
Leo Bruijn	PvdA	6,4
Judith Bokhove	Groen Links	6,1
Kees van der Meer	CDA	6,0
Maarten van de Donk	VVD	5,6
Jan Schonk	D66	5,4
	gemiddeld rapportcijfer	6,3

foto's Rinus Vuik 

Aan het "bedrijfsplan" wordt gewerkt

De plannen voor een Expertise Centrum Armoede en de plannen voor Armoede TV krijgen steeds meer vorm. Momenteel wordt er gewerkt aan een "bedrijfsplan" voor het centrum en een bedrijfsplan en format voor de TV uitzendingen. Eind februari is er een overleg gepland met de Commissie MVSP uit de  Gemeenteraads en de Wethouder.

De bedoeling is de plannen verder vorm te geven in het voorjaar. Vanaf september gaat het expertise centrum en de TV gerealiseerd worden.

De Tegenpartij: 'Geen gezeik, iedereen rijk'

Door Jim Postma, 13 januari 2014

Eind december 2013 is’ie in Spanje weer gevallen. De 'El Gordo' oftewel 'De Dikke' of 'De Vette' Spaanse prijzenpot. Met hoofdprijzen van in de tientallen en honderden miljoenen euro's. En een totaalprijzenpakket van maar liefst 2 ½ miljard euro. El Gordo is met deze eindejaarstrekking een traditie geworden waar haast iedere Spanjaard met een of meerdere lootjes aan meedoet in de hoop om ooit miljonair te worden.

Enkele jaren geleden viel die in een arm mijnwerkersdorp en was haast iedereen in een klap miljonair in plaats van de eeuwige armoezaaier. Hoop doet leven!

Hoe graag had ik hiervan als televisiedocumentairemaker een serie van gemaakt om te laten zien hoe het leven van deze arme Spaanse mijnwerkers in een jaar tijd totaal veranderde nu zij ook rijke stinkers waren geworden. Ten goede of juist ten slechte…

Dit doet mij weer even denken aan die anekdote waarin de arme man naar God bidt om hem nu eindelijk eens de hoofdprijs in de loterij te laten winnen. Ik hoorde dit verhaaltje van de Russische ambassadeur. Na talloze smeekbeden van deze arme man antwoordde God: ‘Begin nou eens, om een lootje te kopen!’

Een goede vraag. Kan je als arme man of vrouw ooit nog wel een lootje kopen, als je amper geld hebt voor je dagelijkse boterham. Met geld maak je geld, dat is bekend. Maar hoe moet dat dan verder als je haast nooit poen in je zak hebt?

Twintig procent

Even terug naar die El Gordo in Spanje. Voor het eerst heeft vorig jaar deze Spaanse Staatsloterij een winstbelasting ingesteld van 20 procent voor prijswinnaars boven de een miljoen euro. Dus een eenmalige extra belastingheffing voor de rijken…

Dat vind ik een goed idee, mits de armen en zeker de allerarmsten daar ook wijzer van worden. Oftewel de oude gedachte van Robin Hood: 'Stelen van de rijken en geven aan de armen!' Maar 'Stelen' is hierin tegenwoordig een groot woord. De rijkdom herverdelen tussen rijk en arm is veel eerlijker natuurlijk.

'Ook in Nederland en zeker hier in Rotterdam moeten wij iets met deze filosofie kunnen doen', zo was mijn eerste gedachte.

Eind vorig jaar, ongeveer tegelijkertijd met de trekking van de Spaanse El Gordo, las ik hier in de NRC over de allerrijkste Nederlanders.

Kent u bijvoorbeeld Charlène de Carvalho (59 jaar). Zo, ja, wie kent haar?…

Juist! Charlène is een met een vermogen van 7 ½ miljard euro – ZEVEN EN EEN HALF MILJARD EURO!!! – de rijkste van Nederland en daarmee een van de rijkste vrouwen ter wereld. Zij is dus de enige dochter en erfgename van wijlen Freddy Heineken.

De rijken, rijker

Dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer, is al jarenlang bekend. In 2012 leefden 1,3 miljoen Nederlanders onder de armoedegrens. Tijdens het afgelopen jaar kwamen daar 154.000 mensen bij, waarvan velen ook uit de regio Rotterdam.

In dat krantenbericht van de NRC in eind 2013 las ik verder dat Charlène de Carvalho-Heineken haar vermogen in dat jaar wederom zag toenemen met 300 miljoen euro. Toen kwam het slechts even bij mij op om deze rijke tante te gaan (tussen aanhalingstekens) 'ontvoeren'. Maar, zoals u allen uit het verleden weet, ligt dit onderwerp nogal gevoelig bij de Heineken-familie…

Alleen in haar eentje al kan Charlène het huidige Nederlandse begrotingstekort van zes miljard aan bezuinigen oplossen. Zou zij 'de Redder des Vaderland' kunnen worden. Maar, nee hoor. Dit kabinet van Rutte en Samson is vorig jaar maanden aan het steggelen geweest. Niet om te 'stelen' van de rijken, maar nog verder van de armen. De allerzwaksten in deze samenleving. Dus uitkeringsgerechtigden, gehandicapten en bejaarden. Geen wonder dat tijdens de laatste opiniepeilingen drie kwart van de Nederlanders dit kabinet niet meer willen terug hebben.

Bord voor hun kop

Deze bewindslieden met een bord voor hun kop van een meter staalbeton gaat ijskoud verder met het nog meer uitmelken van die arme koe! Schaamteloos en rücksichloss. Terwijl de rijken in dit land met z'n allen net doen of hun neus bloedt.

Was het niet Jezus Christus zelf die zo'n 2.000 jaar geleden zei: 'Het is stukken gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te kruipen, dan voor een rijke man of vrouw in de hemel te komen!'

Nietwaar mevrouw Charlène de Carvalho-Heineken? Niettemin toverde ik mijn aanvankelijke 'ontvoeringplan' voor haar om in een zogenaamd exclusief interview met mij. Gewoon een afspraakje met haar maken in de bruidssuite van Hotel New York. De suite een beetje afhuren met het bekende bordje ‘Niet storen’. (Zie ook de korte column hierover van Jim Postma voor de papieren weekkrant Dichtbij (Dichtbij.nl) en voor www.vandaagenmorgen.nl

'Kinky sex'

In een van de roddelbladen las ik namelijk verder dat zij een liefhebster is van 'kinky sex'. Dus een kleine investering van mijn kant in de aanschaf van handboeien, zweepjes, tape, blinddoeken en 'Klaar is kees'…

In ons spelletje mag zij de hotelkamer niet eerder verlaten voordat zij zes miljard euro heeft overgemaakt aan de Nederlandse Staat.

Mijn plannetje besprak ik nog recent door tijdens een crematiereceptie met mijn goede vriend en ex-collega Anne Geelhof, ex-hoofd van de politiepersvoorlichting Rotterdam-Rijnmond. Hij hoorde mijn verhaal met rode oortjes aan en zei toen lachend: 'Dan word jij de Redder des Vaderlands. En vergeet dan vooral niet de rest van de allerrijksten, de Quote 500!'

Nummer 1

'Onze' Charlène de Carvalho woont in Zwitserland, ongetwijfeld mede om belastingtechnische redenen. Momenteel staat zij hier met haar 7,5 miljard met vlag en wimpel op plek nummer 1 van deze Quote 500. Onder de 30 miljoen euro kom je er trouwens niet in.

Weet u toevallig wie de arme schlemiel is die nu op de 500-ste plek staat? –

Dat is dus voetbalheld Marco van Basten met slechts 32 miljoen euro!

En heeft u enig idee – al is het maar even om te raden – hoeveel deze 500 allerrijksten gezamenlijk aan vermogen in Nederland hebben? –

Dat is dus in ieder geval het astronomische bedrag van let wel: 113,1 miljard euro.

Wat dus te denken, á la de El Gordo, van een eenmalige vermogenssolidariteitsheffing van deze allerrijksten van 20 procent. Dit levert de Nederlandse Staat in een keer 22,5 miljard euro op!

Weg crisis

Weg alle bezuinigingen, weg crisis. Nadat dus alle bezuinigingen van zes miljard in een klap zijn weggevaagd,- behalve de bezuinigingen op ambtenaren, die mogen vrolijk doorgaan – houdt het ministerie van Financiën nog minstens 16 miljard over. Voor werkgelegenheidsprojecten, milieuprojecten, stimuleren van kunst en cultuur, afschaffen van de torenhoge accijnzen (momenteel de duurste in heel Europa) en dat daardoor het geld weer gaat rollen voor iedereen.

Maar het verhaal wordt nog mooier en vooral hartstikke realistisch. Onder de Quote 500 zitten in Nederland nog enkele duizenden miljonairs. En laten wij in deze ook vooral niet kinderachtig zijn. Pas met een vermogen vanaf zeg 10 miljoen euro val je onder die eenmalige solidariteitsheffing van die 20 procent.

Dat levert ten minste enkele extra miljarden euro op. Die gaan geheel ten goede komen aan die 1,4 miljoen Nederlanders die nu onder de armoedegrens leven. Met zijn allen honderden euro’s per maand erbij om te besteden. Verder het afschaffen van de bijstandsuitkeringen en omzetten in een fatsoenlijk maandelijks minimumloon. Wel door een gemotiveerde tegenprestatie te verrichten in ons aller maatschappelijk belang. En zonder verdere directe sollicitatieplichten en het voor goed afschaffen van die afschuwelijke ambtelijke regeltjesgevelrij. Iedereen is dan ook vrij om bij te gaan verdienen, net zo lang, totdat je boven het minimumloon uitgroeit. Het liefst als zelfstandige.

Voordeelwinkels

En dan weg met die stigmatiserende Voedselbanken. Maak daar Voordeelwinkels van speciaal voor de minima. Volop goed eten en drinken, vooral voor onze kinderen.

Mevrouw Charlène de Carvalho-Heineken kan dit allemaal nu al in haar eentje helemaal waar maken. Maar nee 'mevrouw' breidt alleen al haar rijkdommen uit door onlangs 'stiekem' 3 miljoen extra Heineken-aandelen op te kopen (vorige week voorpagina NRC). Terwijl zij al een kwart van alle aandelen in handen heeft.

Als klap op de vuurpijl heeft zij als grootaandeelhouder van Heineken ook nog eens een vat Heinekenbier (50 liter) verhoogd tot 150 euro inkoop voor de inmiddels al vele noodlijdende cafés. Waardoor de arme man of vrouw nog amper een biertje kunnen kopen…

Schaamteloos.

Waar blijft onze Tegenpartij met Van Kooten en De Bie? Met de prachtige slogan: 'Geen gezeik, iedereen rijk!'

Jim Postma sprak deze speech/column uit tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van ROSA (Rotterdamse Sociale Alliantie) in Rotterdam op 13 januari 2014. ROSA staat ook voor het Netwerk tegen Armoede en tegen Sociale Uitsluiting. (www.rosarotterdam.nl / mail@rosarotterdam.nl) .

Naschrift

(Naschrift van Jim Postma): In de Volkskrant (cartoon) en in andere kranten werd recent melding gemaakt dat de 85 allerrijksten van deze wereld (waaronder Bill Gates, 78 miljard euro), ongeveer de helft bezitten van de helft van de wereldbevolking, dus 3,5 miljard mensen.

   foto: Rinus Vuik

In zijn State of the Union, afgelopen dinsdag 28 januari 2014), heeft president Barrack Obama van Amerika verklaard dat ook hij nu de rijken en allerrijksten wil gaan aanpakken in de rest van zijn ambtstermijn. 'Het hoe en het praktisch uitvoeren van dit plan wist hij nog niet precies.'

Wel in ieder geval dat hij het Amerikaanse minimumloon voor overheidsdienaars wil gaan opvoeren van 7 dollar per uur, naar 10 dollar en tien cent per uur…

Hopelijk een begin van een nieuwe wereldwijde aanpak voor armoedebestrijding.

J.P.

Ingezonden mededeling: Vacature Straatadvocaat

Straatadvocaat M/V (16 uur/week)

De afdeling Basisberaad van Zorgbelang Zuid-Holland is een laagdrempelige professionele belangenbehartiger in de regio Rijnmond. Samen met mensen met cliëntervaring binnen de geestelijke gezondheidszorg, maatschappelijke opvang en verslavingszorg, zetten wij ons in door het versterken van hun positie. Dit doen wij op basis van gelijkwaardigheid en vanuit ervaringsdeskundigheid. De afdeling Basisberaad draagt ook bij aan vernieuwing van de zorg en dienstverlening. De mensen waarvoor de afdeling Basisberaad zich wil inzetten behoren zonder uitzondering tot de sociaal kwetsbare mensen in deze samenleving. Mensen met psychosociale of psychiatrische problemen, mensen die dakloos zijn of dreigen te worden en mensen met een verslavingsachtergrond moeten kunnen rekenen op ondersteuning vanuit een onafhankelijke cliëntenorganisatie.

Bij de afdeling Basisberaad werken professionals waarvan het merendeel ook ervaringsdeskundig is. Voor deze afdeling in de regio Rijnmond met kantoor in Rotterdam zijn wij op zoek naar een straatadvocaat voor 16 uur per week.

Wat doet een straatadvocaat
Een straatadvocaat is een expert op het gebied van dakloosheid. De straatadvocaten werken aan individuele en collectieve belangenbehartiging. De straatadvocaten adviseren aan instellingen en de gemeente over verbeteringen en knelpunten in de zorg en dienstverlening voor daklozen en/of de mensen die dat dreigen te worden.

Een straatadvocaat werkt vanuit het perspectief van de gebruikers van de voorzieningen en kwetsbare burgers met een complexe problematiek en is vooral gericht op maatregelen die dakloosheid kunnen voorkomen.

Wij zoeken een nieuwe collega straatadvocaat die deel uit gaat maken van een team van drie personen. Het accent ligt op individuele belangenbehartiging: het ondersteunen van cliënten die dakloos zijn, zijn geweest of dreigen te worden.

Wat wij van jou vragen
Om de functie goed te kunnen vervullen is het belangrijk dat jij je thuis voelt in de wereld van belangenbehartiging gericht op onze doelgroepen. Voor ons ben je nog interessanter als je ervaring hebt als cliënt van de maatschappelijke opvang en/of verslavingszorg. Daarnaast vinden wij de volgende functie-eisen van belang:
- HBO denk- en werkniveau
- Kennis van de sociale kaart van de zorginstellingen en overheid in Rotterdam.
- (Ervarings)kennis op het gebied van schuldhulpverlening
- Kennis op het gebied van de WWB/UWV
- Kennis van de sociale kaart van cliëntenorganisaties en belangenbehartigers in
  Rotterdam
- Professionaliteit, inventiviteit, creativiteit, stressbestendigheid,
  relativeringsvermogen, betrokkenheid en doorzettingsvermogen
- Ervaring met out-reachtend werken.

Wat wij bieden
Een aanstelling in eerste instantie voor een jaar, met mogelijkheid tot verlenging.

De functie kent veel afwisseling, waarbij ruimte is mee te bouwen aan onze maatschappelijk betrokken organisatie. Salariëring conform de CAO Welzijn, schaal 8; inschaling is afhankelijk van opleiding en ervaring.

Interesse?
Stuur of mail uw sollicitatie met CV voor 13 februari 2014 naar:
Zorgbelang Zuid-Holland, t.a.v. mw. E. Haverhoek, Postbus 2148, 2800 BG Gouda of e-mail: ehaverhoek@zorgbelang-zuidholland.nl

De sollicitatiegesprekken vinden plaats op 19 en 20 februari.

Acquisitie naar aanleiding van deze advertentie wordt niet op prijs gesteld.

Column LCR-voorzitter Gerrit van der Meer: een ronde tafel?

Gerrit van der Meer, voorzitter van de Landelijke Cliëntenraad, schrijft elke maand een column waarin hij reflecteert op actuele gebeurtenissen. Dit keer belicht hij de het Ronde Tafelgesprek over de Participatiewet in de Tweede Kamer. De meeste indruk maakten twee vrouwen die een inkijkje in hun leven gaven.

In de Tweede Kamer heet een hoorzitting een Ronde Tafelgesprek. Ik nam recent deel aan de gesprekken over de Wet maatregelen Wet werk en bijstand en over de Participatiewet. Een louterende ervaring kan ik het niet noemen.

Het Ronde Tafelgesprek over de Participatiewet duurde de hele dag. Achttien sprekers kwamen in vier blokken aan het woord. Ik mocht als tweede spreken en had met de eerste, de vertegenwoordiger van Ieder(in), intensief afgestemd. Wij konden met z’n tweeën dus mooi de toon voor de rest van de dag zetten. Dat is ons gelukt. De boodschap vertoonde veel overeenkomsten met die bij de hoorzitting over de Wet maatregelen WWB.
We zijn het eens met een groot deel van de doelen zoals die in de memorie van toelichting staan. Maar… we hebben niet het vertrouwen dat die doelen met de voorliggende wetsteksten worden gehaald.

Ik zeg het nog maar eens: deze twee wetten vergroten de kansen van werkzoekenden (met of zonder beperking) op de arbeidsmarkt niet. Je verantwoordelijkheidsgevoel wordt niet groter door een zware straf. Je wordt niet zelfredzamer als je precies moet doen wat je klantmanager zegt. Je eigen kracht wordt vernietigd en je raakt geïsoleerd van je sociale omgeving als je uitkering drie maanden wordt stilgelegd. Je ontwikkelt geen ‘werknemersvaardigheden’ door te werken in een verplichte tegenprestatie. Dat doet totaal geen beroep op je talenten, sluit vaak niet aan op je persoonlijke belangstelling en is in een aantal gevallen zelfs ronduit vernederend. Ik had er nog een paar duidelijke voorbeelden bij bedacht. Helaas kon ik die niet geven omdat de spreektijd van vier minuten te kort was.

Na mij kwam Connie Kooijman: een vrouw met een licht verstandelijke beperking. Haar verhaal was hét verhaal van een ervaringsdeskundige en aan de gezichten van de Kamerleden was te zien dat het heel goed binnenkwam. Dat gebeurde nog sterker in het tweede blok toen er, naast een banencoach, allemaal mensen met een beperking aan de ronde tafel aanschoven. Echte indruk maakte Pauline Gransier. Zij vertelde hoe ze haar leven op orde had gekregen. Ze woont zelfstandig, ze studeert Film- en Literatuurwetenschap, is columniste en redacteur van verschillende bladen en heeft een inspirerende gedrevenheid. Ze heeft dus geleerd hoe ze met haar beperkingen (spastisch en ernstig slechthorend) het beste uit zichzelf kan halen. Maar de Participatiewet kan haar leven weer overhoop gooien: als ze studeert, krijgt ze straks geen Wajong uitkering meer. Naast haar studie en vele activiteiten ook nog werken om alle kosten te kunnen betalen is écht te veel gevraagd. 'Mijn leven is prima zo, laat het alsjeblieft zo blijven!' Zo sloot ze haar emotionele en ijzersterke betoog af. Waarna spontaan gebeurde wat in de Tweede Kamer absoluut niet mag, maar wat voorzitter Mariëtte Hamer voor deze keer toestond: er brak een daverend applaus los. De Kamerleden waren zichtbaar onder de indruk. De moeder van Pauline zat recht voor me. Ik zei tegen haar:’Daar komen wij met al onze gelikte betogen nooit meer overheen!’ Pauline zelf nam met een brede glimlach de complimenten in ontvangst.

Tijdens de rest van het Ronde Tafelgesprek legden ook de andere sprekers aan de Kamerleden uit dat wezenlijke zaken in de Participatiewet niet kloppen en dat de wet echt moet worden aangepast. ’s Avonds besteedden de media natuurlijk vooral aandacht aan de ‘grote mannen’, Ton Heerts en Bernard Wientjes. Maar nu haalde de 'grote vrouw' Pauline ook het journaal.

Na zo’n dag denk ik 'Hier kan de Kamer toch niet omheen? Zoveel (ervarings)deskundigen en belanghebbenden die haarfijn uitleggen wat er aan de wet niet klopt en wat er moet worden veranderd. Dan gaan ze die veranderingen toch wel aanbrengen?'
Maar de besluitvorming in de politiek is in deze periode wat bijzonder. Omdat niet alleen een meerderheid in de Tweede Kamer moet worden behaald, maar ook in de Eerste Kamer een heel anders samengestelde meerderheid moet worden gevonden. Dat vergt veel overleg, waarbij een boel compromissen worden gesloten.
Zou er, na het begrotingsakkoord, straks ook een PW-akkoord komen? Dan wordt daarover volgens mij onderhandeld aan een tafel die hartstikke rechthoekig is in plaats van rond en waar Pauline en ik vast niet aanzitten.
Het spijt me, maar ik durf u niet te beloven dat de licht naïeve gedachte dat er wel veranderingen in het wetsvoorstel Participatiewet worden doorgevoerd, werkelijkheid wordt. Maar als de leden van beide Kamers mij willen verrassen, zijn ze van harte welkom! Nog mooier: dat Pauline dan namens het hele parlement een welverdiende en mooie bos bloemen krijgt. En anders krijgt ze hem wel van mij.

Wilt u reageren op deze column of heeft u vragen? Stuur een bericht naar de LCR.

(30 januari 2014)

Huurstijging bedreigt koopkracht

Persbericht Woonbond en FNV

FNV en Woonbond vragen de Tweede Kamer de huurverhoging te matigen. In een gezamenlijke brief wijzen zij op het koopkrachtverlies als gevolg van de enorme huurstijgingen. In 2013 was de gemiddelde huurverhoging 4,6%, wat 1,2% van de koopkracht kostte. ‘Dit vergroot de tweedeling in Nederland. Juichende verhalen over de opkrabbelende woningmarkt gelden in ieder geval niet voor de drie miljoen hurende huishoudens waarvan een groot deel nu al niet meer rond kan komen. Zij zullen nog meer aan koopkracht moeten inleveren’, aldus Ton Heerts, voorzitter van de FNV.

FNV en Woonbond roepen de Tweede Kamer op om de betaalbaarheid van het huren niet alleen met de mond te belijden, maar ook concrete maatregelen te nemen om de huurverhoging in 2014 binnen de perken te houden. Dat betekent dat huurverhogingen in ieder geval onder de 3% moeten blijven. Nu al houden (volgens berekeningen van het RIGO) meer dan 700.000 hurende huishoudens te weinig geld over voor de noodzakelijke kosten van levensonderhoud.

De bonden zien twee opties om de maximale huurverhoging in 2014 te beperken. Het kabinet wil alle huurders, dus ook de laagste inkomens, een extra huurverhoging opleggen van 1,5% op inflatie, waarbij uitgegaan wordt van een inflatiecijfer van 2,5%. De eerste optie is om in ieder geval de extra 1,5% huurverhoging te schrappen. De tweede optie is om in ieder geval een systeemfout uit de inflatieaanpassing van de huren te halen.

Systeemfout

Het inflatiecijfer van 2,5% wordt nu nog berekend met de zogenaamde "ongeschoonde consumentenprijsindex", die gebaseerd is op de veronderstelling dat verhuurders over hun huurinkomsten BTW betalen. In werkelijkheid is dat helemaal niet het geval. Woonbonddirecteur Ronald Paping spreekt van een duidelijke fout in de gehanteerde systematiek. 'Door uit te gaan van de geschoonde (afgeleide) index kom je uit op een inflatiecijfer van 1,3%. Het is van de gekke dat verhuurders zomaar een extra financieel voordeel wordt gegund.'

interessante websites