VERSLAG VAN de BIJEENKOMST
Aanwezig vanuit de gemeentepolitiek:
Fractievoorzitters
Anton Molenaar- Leefbaar
Rotterdam,
Salima Belhaj- D66,
Leo de Klein- SP
en
Setkin Sies- Christenunie/SGP.
Gemeenteraadsleden
Carlos Gonçalves- PvdA
en
Aydin Peksert- NIDA.
Niet
aanwezige partijen
CDA,
VVD,
GroenLinks en
Partij voor de Dieren.
Dagvoorzitter: Alexander Borst van Samen 010, en Manuel Kneepkens was er met gedichten.
Hans Goosen van RoSA! opent de bijeenkomst en geeft het woord eerst aan Manuel Kneepkens met een gedicht over het
teveel van de rijken is het tekort van de armen.
Petitie
De Landelijke Sociale Alliantie had in een petitie een 10 puntenplan opgesteld als meetlat voor armoedebeleid door
gemeenten (Utrecht, 22 april). Deze petitie is toegestuurd aan 393 gemeenteraden, In Rotterdam wordt de petitie als
eerste besproken op 1 juni 2015. De 10 punten zijn:
1 respectvolle bejegening,
2 collectieve zorgverzekering,
3 maatschappelijke participatie van kinderen,
4 individuele inkomenstoeslag,
5 schuldhulpverlening en
kwijtschelding,
6 ondersteuning maatschappelijke initiatieven,
7 integraal beleid,
8 werkende armen,
9 bijzondere
bijstand, en
10 onbetaald werk en garantiebanen.
De initiatiefgroep van RoSA! had gekozen om punt 1, 3, 4+9, 5, en 8 aan de orde
te stellen voor de bijeenkomst.
De kop is eraf als punt 1 door Alexander Borst wordt ingeleid: hij vraagt de aanwezigen: is
respectvolle bejegining belangrijk?
Losers
en profiteurs
Aydin
Peksert antwoordt in verwijzing naar een rapport van de gemeentelijke ombudsman (mevrouw
Annemieke Zwaneveld) waarin een cultuur van
denigratie door diverse uitkeringsbeoordelaars en een negatief mensbeeld van losers en profiteurs wordt neergezet over
'bijstandstrekkers' (vergelijk jaren dertig van vorige eeuw toen men sprak van steuntrekkers met hun aparte
fietskentekenplaatje).
Anton Molenaar stelt het vraagstuk voor als een ambtelijke kwestie waarop
Leo de Kleijn reageerde dat de
Sociale Dienst vele klanten niet ziet als individuen, elk met eigen moeilijkheden en kansen, maar als een
in-uitstroomkwestie, dus nadruk op cijfers en rendement (noot 1: en hier gaat de rechtse politiek wegkijken als het
gaat om 'Banen ipv Wanen' om mensen echt uit die bijstand te krijgen!) .Er is dus geen rendement te halen in de uitstroom.
Chris Noordam merkt op dat de teller nu op ruim 39.000 bijstandsgerechtigden staat.
Salima Belhaj mengt zich dan in de
discussie door de grote reorganisatie te noemen in de Sociale Dienst die meer dan 700 consulenten hun baan kostte en bij
de overgebleven consulenten tot onrust leidde, dus mogelijk onheus bejegenen van klanten…
Werkdruk
Carlos
Gonçalves wees op meer werkdruk en mogelijk daardoor onbeschofte of onverschillige consulenten tegenover mensen in de
bijstand met vaak grote sociale en financiële moeilijkheden.
Salima Belhaj stelde dat er 1 miljoen extra besteed om de
reorganisatiedefecten te repareren. Leo de Kleijn wijst erop dat het gehele bijstandsbeleid is doordrenkt met een 'anti losers'
cultuur .(Noot 2 :deze cultuur staat al ruim 30 jaar centraal in de cultuur van turbokapitalisme. Zie artikel over
'individualisering' voor volgende Nieuwsbrief). Elles
Veldhoen, die werkt als vrijwilliger met bijstand op het stadhuis, merkt
op dat een extra scholing voor ambtenaren van de sociale dienst aan te raden is.
Administratieve rompslomp
Ook het aanvragen van uitkeringen vergt een enorme administratieve rompslomp en vaak late toekenning van uitkeringsrechten.
Salima Belhaj beweert dat voorschotten altijd mogelijk zijn. Vanuit de zaal hardop: Niet Waar! Vanaf dat moment zal
Salima Belhaj zich
fel gaan verdedigen. Iemand in de zaal vraagt haar hoe ze van een voorheen sociaal liberale partij de asociale maatregelen
van het College ondersteunt. Salima Belhaj zegt kwaad dat we moeten ophouden het gemeentebeleid met betrekking tot de bijstand
asociaal te noemen. Reuring in de kerk, (zie AD artikel!). Iemand in de zaal zegt Er zijn geen Banen, ja 100.000 vacatures
op bijna 700.000 werkzoekenden exclusief ongeregistreerden (NUGGERS)
Tegenprestatie
is geen werkgelegenheid
Maar de wegkijkstaatreactie van Salima Belhaj, precies
zoals dominee Dick Couvée ooit aangaf in zijn artikel, heeft als voordeel dat
je geen rekening houdt met Feiten en Cijfers en niet met mensen zonder werk.
Setkin Sies merkte op dat een tegenprestatie vragen in ruil voor de uitkering geen extra werkgelegenheid is.
Aydin Peksert wijst op
gevallen van dwangarbeid, Anton Molenaar ontkent dit niet maar stelt
'participatie' centraal voor recht op uitkering ook al moet
een universitair geschoolde gaan vegen. In de zaal roept iemand luid: Jullie zijn losers en hufters! Je ziet het ongemak
toenemen bij Salima Belhaj…
Punt 3 van petitie: Maatschappelijke participatie door kinderen.
Alexander Borst merkt op dat gezinnen in de bijstand per maand 50 euro tekort komen aldus de NIBUD.
Leo de Kleijn stelt dat
Rotterdam wel een kindpakket heeft met giften in natura maar geen toeslagen, behalve een tegemoetkoming in studiekosten voor
kinderen. Gezinnen in de bijstand hebben echter grote schulden en kinderen leven daardoor ook onder grote stress.
Aydin Peksert
wijst op schooluitval hierdoor. Rotterdam heeft een budget van 12 miljoen, aldus
Carlos Gonçalves en reserves uit een Rijkspotje,
voor extra beleid voor kinderen in bijstandsgezinnen.
Zowel hij als
Leo de Kleijn stelden dat veel gezinnen nu echt door
hun financiele vloer zakken wegens het afschaffen van de langdurigheidstoeslag in combinatie met een gedeeltelijke aanslag
van gemeentebelastingen. Salima Belhaj ergert zich opnieuw aan de discussie en stelt dat gekeken wordt naar elke specifieke
situatie van gezinnen en daarnaar gehandeld wordt, door goederen of diensten in natura te geven. Ze ontkent dat bepaalde
gelden voor sociale zekerheid zijn weggewerkt in algemene middelen’.
Leo de Kleijn merkt op dat de enorme toename van de vraag naar
voedselbanken toch wijst op asociaal beleid ook door de regering. Chris Noordam
vanuit de zaal wijst op het tijdig begeleiden en
ondersteunen van kinderen nodig is, om geen onderwijs achterstanden op
te lopen. \zodat
kinderen later niet moeten leven als hun ouders nu.
Manuel
Kneepkens opent na een pauze van een kwartier met een gedicht: Rotterdam ze maken jou koud… een wederopbouw naar een sociale stad is nodig!
Punt 4 en 9 van petitie: individuele inkomenstoeslagen, kwijtscheldingen en schuldhulpverlening.
Leo de Kleijn
opent met de opmerking dat het College steenhard bleef met de afvalstoffenheffing voor minima en het
schrappen van inkomensvoorzieningen. Zowel Amsterdam, den Haag en Utrecht hebben wel een langdurigheidstoeslag aangehouden.
Mogelijk gaan sommige bijstandsmensen verkassen naar gunstiger gemeenten, aldus
Leo de Kleijn en Setkin Sies. In de zaal merkt Henny
Scheepers op dat mensen in de bijstand het moeilijker hebben dan AOW- ers waartoe zijzelf sinds kort behoort.
Anton Molenaar
vertolkt het standpunt van Wethouder Maarten Struijvenberg dat het verschil tussen minimumloon en uitkeringen zo gering is dat extra inkomen
voor mensen in de bijstand niet kan.
Leo de Kleijn stelt dat het loon voor werkende armen te laag is dus geen maatstaf voor
uitkeringen daaronder.
Tjeerd de Boer an RoSA! poneert dat hij zit met een paradox in de visie van Leefbaar
Rotterdam, namelijk dat
Wethouder Struijvenberg vorig jaar stelde dat de langdurigheidstoeslag weg moest omdat je geen bonus moet geven voor langdurige
werkloosheid. Nu worden langdurig werklozen die geen baan meer zullen krijgen, verplicht tot een tegenprestatie
om in ruil
voor hun vrijwilligerswerk meer armoede ervoor terug te krijgen.
Als econoom kon hij dat niet begrijpen. Hij wist nog niet dat,
zo Leo de Kleijn en Carlos Gonçalves opmerken, dat er gewerkt wordt aan een inkomensvoorziening voor langdurig werklozen en mensen met
chronische ziekten na afschaffing van de landelijke regeling voor deze groep (wtcg). Fia Blok wijst op haar situatie van
bijstand en chronische ziekte, dubbel gepakt dus,
gemiddeld 1.000 euro per jaar minder.
Veel beleid is symptoombestrijding
De heer Marcel Thomassen uit de zaal stelt het algemeen basisinkomen voor.
Leo de Kleijn reageerde daarop om zoiets te
overwegen voor onbemiddelbare werklozen of –aldus Anton Molenaar- niet in staat zijn om te werken wegens ziekte. Mogelijk is het idee
van basisbanen te overwegen. Chris Noordam verwijt 'de politiek' geen toekomstvisie en scenario’s te hebben om toe te werken naar
toekomstige doelstellingen. Ze zijn de weg kwijt. Hij stelde voor 25 oorzaken voor het ontstaan van armoede vast te stellen. Setkin Sies ziet de marktwerking vaak als tegenhanger van sociale belangen, veel beleid is symptoombestrijding.
Carlos Gonçalves stelt dat
we weg moeten van een ideologie van wantrouwen.
Expertisecentrum Armoede
Leo de Kleijn duidt op het afwijzen van
een subsidie voor een expertisecentrum voor armoedebeleid
van de Rotterdamse Sociale Alliantie. Dit werd in 2014
nog aangewakkerd werd door de
Gemeentepolitiek. Salima Belhaj merkt op dat het geld daarvoor beter direct naar armoedebeleid kan. Setkin
Sies wil RoSA! uitnodigen om over dit
onderwerp verder te gaan.
Wachttijden zorgen voor extra schulden
Wat betreft de schuldhulpverlening komt het te vaak voor dat mensen eerst hun rekeningen moeten betalen ook aan de Gemeente, en
pas na vele maanden een eventuele toekenning krijgen van de
schuldhulpverlener. Wachttijden dus als oorzaak van onnodige extra
schulden. Alexandert Borst vraagt of de toegankelijkheid voor schuldhulpverlening in orde is.
Leo de Kleijn stelt dat wijkteams kunnen inventariseren
waarom en bij wie schuldhulpverlening acuut is. Let wel dat het hier niet alleen gaat om minima maar om mensen kort na ontslag die
niet op tijd hun lasten en uitgavenpatroon kunnen aanpassen, zoals verkoop van hun huis
en auto. Schulden ontstaan ook door de
marketing van bedrijven zoals dure abonnementen voor smartphones.
Hans Goosen dankt Politiek en Publiek voor hun aanwezigheid en
pittige discussies. En dankt Alexander voor zijn bekwame
leiding van het debat.
De bijeenkomst was zeer
geslaagd aldus de politici, de vele aanwezigen en de
organisatoren. Er werd nog lang nagepraat en genetwerkt
in de Pauluskerk.
Het AD stelde een dag later dat
RoSA! een politiek
tribunaal had georganiseerd (!)
De verslaglegging is opgesteld door Tjeerd de Boer, aangevuld met aantekeningen van Rian van Merode en Chris Noordam
De bijeenkomst was een gezamenlijk initiatief van de Rotterdamse Sociale Alliantie, de Landelijke
Sociale Alliantie en Stichting Samen 010
