Geen Werelddag tegen armoede, wel een Woonopstand
Net als vorig jaar gaat door de coronamaatregelen van de
Nederlandse regering de jaarlijkse bijeenkomst van de
Rotterdamse Sociale Alliantie op 17 oktober niet door.
We hebben 13 jaar lang van 2007 tot en met 2019 onze
deuren weid open gezet voor mensen in de armoede, voor
vrijwilligers en beroepskrachten met als taak de armoede
te bestrijden en ook voor de politiek. We zouden nu voor
een aantal mensen de toegang moeten weigeren door de
maatregelen van de regering en dat gaat in tegen het open
karakter van de "Werelddag tegen de armoede in Rotterdam".
Maar er is een alternatief !.
De Rotterdamse Sociale Alliantie is één van de 145
ondersteunende organisaties van de
WOONOPSTAND,
een landelijke demonstratie die aanstaande zondag op
17 oktober vanaf 14:00 uur gaat plaatsvinden in het
Afrikaanderpark op het Afrikaanderplein in
Rotterdam-Zuid.
Kom daar naar toe, met zoveel mogelijk mensen, want
er is duidelijk woningnood, de huren zijn te hoog,
een koopwoning is bijna onbetaalbaar geworden, het
gas binnenkort en tegelijk rijzen de prijzen van
boodschappen de pan uit.
DEMONSTREER MEE !.
Kom naar de Woonopstand in Rotterdam
(ingezonden mededeling Woonbond)
Op zondag 17 oktober is er een grote woondemonstratie in Rotterdam. Voor het recht
op goed en betaalbaar wonen. Het is de tweede landelijke woondemonstratie
nadat eerder in Amsterdam 15.000 mensen de straat op gingen voor
volkshuisvesting. De Woonbond is één van de organisatoren van de
demonstratie.
Lees hier meer !!!
Kom ook! We starten om 14:00 uur op het Afrikaanderpark in Rotterdam.b>
Maak de Woonopstand groot
Om te zorgen dat we met zo veel mogelijk mensen in actie komen voor
betaalbare huren en goede woningen, kunnen we alle hulp gebruiken. Je
kunt op verschillende manieren meehelpen.
Maak de Woonopstand bekend
Verspreid de website woonopstand.nl, of het
Facebookevenement(externe link) onder vrienden, familie en kennissen.
Laat op sociale media weten dat je gaat en roep anderen op dat ook te
doen en gebruik daarbij #Woonopstand. Er zijn posters(externe link)
en stickers(externe link) te bestellen, die je kunt gebruiken om te
zorgen dat iedereen weet dat we op 17 oktober in Woonopstand komen.
Steun de organisatie
Veel vrijwilligers zijn hard aan het werk om van de Woonopstand een
succes te maken. Zowel in de aanloop naar de demonstratie als op de
dag zelf, zijn er vrijwilligers nodig om te zorgen voor een
succesvolle organisatie. Je kunt je als vrijwilliger aanmelden op de
vrijwilligerspagina van Woonopstand.
Voor een grote demonstratie is ook geld nodig voor bijvoorbeeld het
drukwerk, geluid, een podium en de rest van de campagne. Je kunt een
bedrag doneren via de donatiepagina(externe link) van Woonopstand.
Tot de 17e op het Afrikaanderplein in Rotterdam!
De bemoeizuchtige overheid
door Tjeerd de Boer
Ziek van de gezondheidsgoeroes
In 1989 werd door Prof. Warburton ARISE opgericht, een vereniging
die onderzoek deed waarom stress een steeds groter probleem werd
voor steeds meer mensen. ARISE is de Association for Research Into
the Science of Enjoyment die een conferentie hield in Amsterdam
(1994) met als thema: leven is meer dan overleven. Want steeds meer
kwam de nadruk te liggen bij hard werken en ook presteren in de
vrije tijd i.p.v. te genieten van het goede leven. ARISE werd
opgericht uit irritatie over de bemoeizucht van overheden en
gezondheidsgoeroes die mensen willen dwingen om gezond te leven ter
behoud van hun arbeidsvermogen. Ziek van de gezondheidsgoeroes was
de titel van een lezing door Prof. McCormick. Als arts gaf hij
scherpe kritiek op betuttelende politici en een groeiende industrie
van hoogmoedige gezondheidsbetweters die mensen het plezier van het
genieten van spijzen, dranken en roken wilden afpakken.
Ruim 15 jaar later, na de financiële crisis van 2008 vond minister
Deysselbloem het nodig om de Grieken de maat te nemen over hun Wein,
Weib und Gesang levensstijl. In Spanje moest maar een eind gemaakt
worden aan de siësta, in Frankrijk en Italië aan riant tafelen met
de nodige alcohol. Mensen in de mediterrane landen moesten harder
leren werken. Een EU commissie oordeelde dat in die landen ook teveel
gerookt werd, een kostenpost waarover gepraat moet worden. Ik ergerde
me toen ook aan dit soort voorschrijfpolitiek o.a. vanuit Nederland,
terwijl zoveel landgenoten vaak zo idolaat waren van de bourgondische
of mediterrane geneugten op vakantie.
Wein, Weib und Gesang
Opkomst van de Puriteinen en Moralisten
De onderzoekers van ARISE stelden vast dat steeds meer mensen in
prestatiemaatschappijen door stress het plezier in het leven
kwijtraakten. Geen tijd voor goed en gezellig eten, de fastfoodketens
leverden het bewijs, tijd voor hobby’s, want de functionele
stroomlijning van mens en maatschappij ging voort. Een
prestatiegerichte tunnelmaatschappij noemde Prof Goudzwaard dit al in
1978 in zijn schitterende studie over kapitalisme. Hard werken als
norm en toenemende veroordeling van mensen die meer dan dat wilden.
De Amerikaanse socioloog Chris Royek vatte dit treffend samen als:
capitalism needs to police play and pleasure because any attempt
to replace work as the central life interest threatens the economic
survival of the system. Vandaar vergelijking met puriteinen, een
strenge richting binnen het Engelse Protestantse geloof van de 16-de
eeuw die naast een zeer sober leven ook levenslang hard moesten werken
in de hoop om daarmee de genade van God te verdienen.
Een toenemende verbodcultuur
Dat roken schadelijk is voor de gezondheid was al sinds de jaren 50
bekend. Maar tot voor kort gold hier leven en laten leven, laat ik
zeggen door ‘liberale’ overheden, als je rookt moest je t.z.t. maar de
consequenties ervan nemen. Vanaf het jaar 2000 werd steeds meer roken
verboden binnen gesloten ruimten zoals gebouwen en openbaar vervoer.
Kennelijk had dit niet het gewenste resultaat, waardoor de als
neoliberaal aan te duiden regeringen zich bedienden van de Financiële
Prikkel Theorie: roken moest erg duur worden. In de horeca werden
afgescheiden rookruimten gemaakt. Tot m’n verbazing en tot woede van
veel horeca ondernemers moesten vorig jaar per 1 april de rookruimten en
tabaksgebruik in coffeeshops worden afgeschaft. Ik begreep dat niet
het roken maar de rokers moesten worden afgeschaft.
Maar daar bleef het niet bij. Het ministerie van VWS en de RIVM stelden
dat ook het alcoholgebruik eigenlijk zou moeten worden afgeschaft. Nou,
éen glas per dag hooguit, bij het diner bijvoorbeeld. Vervolgens moest
ook vlees eten aan de orde worden gesteld, het was (uiteraard!)
dierenmoord maar ook ongezond. Een nieuwe heksenjacht om ervoor te zorgen
dat vleeseters asociaal zijn. Vegan moest de norm worden las ik in de NRC
van donderdag 7 oktober.
de Financiële Prikkel Theorie
Nu de coronacrisis mogelijk voorbij is heb ik een sterk vermoeden dat het
Ruttekabinet bewust koos voor het verder beperken en betuttelen van de
horeca en amusementssector terwijl grote aantallen bezoekers bij
sportevenementen zoals de Formule 1 wedstrijd in Zandvoort geen probleem
werden gevonden. Want in de horeca en bij festivals zijn drank en
drugsgebruik nogal gebruikelijk.
Van gezond leven naar verzieking
De aanhangers van ARISE waarvan ik ook, doelden op Het Goede Leven maar ook
op matigheid. Dat was de betekenis van bourgondisch leven dat uiteraard
enkel mogelijk is als je er ook de tijd voor neemt. Als alles met Haastige
Spoed moet (Zelden goed) kan je beter een gezonde maar snelle hap nemen.
Maar vanaf de jaren ’90 ging het met gezond leven snel bergafwaarts. Niet
alleen door de bekende fastfoodketens met hun vette hap maar ook bij mensen
die op zich wel gezond voedsel aten maar door onmatigheid ook ten prooi
vielen aan obesitas. Alcoholgebruik werd een toenemend probleem voor alle
leeftijdsgroepen als ook het gebruik van gevaarlijke harddrugs zoals
cocaïne, christal meth en boterzuurpillen.
Het is dus logisch dat regeringen zich zorgen maken om de zorgkosten die
een steeds groter deel van het BNP vergen (In de USA 20 % van het BNP).
Vaak wordt echter eenzijdig nadruk gelegd op de kosten terwijl de
gezondheidszorgsector ook bijdraagt aan het BNP en werkgelegenheid. Wat
fout gaat dan bij politiek die gericht is op het gezonder maken van de
bevolking is dat vliegenmeppen of wel individuen schuldig en aansprakelijk
stellen in geval van ongezond leven. En in het kader van
armoedebestrijding, hoofdtaak immers van RoSA!, dat bij het duur maken van
ongezonde producten juist de lage inkomensgroepen daardoor getroffen worden
die vaker ongezond leven dan rijke en succesvolle mensen die omwille van
hun carrière (en hun imago) matig moeten leven ook bij gebruik van cocaïne
dat tegenwoordig bekend staat als een yuppiedrug.
Vliegenmeppen: Het individu schuldig en aansprakelijk
stellen
Waarom leven zoveel mensen ongezond?
Voor economen is deze vraag relatief makkelijk, omdat door een overaanbod
van eten, dranken en drugs en een groot aantal verkooppunten zoals
snoepautomaten in scholen, sportkantines en (tank-) stations, een
overgebruik voor de hand ligt. Voorts is consumentisme als levensstijl
intussen wel bekend, het gaat producenten niet om marktwerking maar
marktbewerking. Reclame die ons elke dag bestookt zodat een Shop until
you drop het gevolg is.. Evenzo zijn vele maatschappelijke verklaringen
als voer voor sociologen begrijpelijk, zoals dat veel mensen een zittend
beroep hebben, ook chauffeurs of dat na een dag hard werken velen kiezen
voor lui thuis achter de buis i.p.v. een actieve hobby te kiezen zoals
sporten. Ook door de sociologie is de theorie van wat de buren hebben
moet ik ook hebben vaak bewezen. jpge wilt niet achterblijven waardoor je
in status of imago op een lager plan terechtkomt.
Maar tenslotte kom ik alweer terug op het artikel van Paul Verhaeghe over
individualisering dat we leven in een verstressende maatschappij, we
willen teveel, we moeten teveel, waardoor stress een alsmaar groter
probleem wordt voor individuen en de maatschappij. Als we door de
turbocultuur in combinatie met neoliberale politiek vervolgens verziekte
mensen de schuld geven voor verzieking door de maatschappij, dan blijven
we gevangen in zichzelf versterkende vicieuze cirkels. We spannen het
paard achter de wagen en kunnen ons terecht zorgen maken over steeds
hogere zorgkosten.
En wat betreft het gevaar dat Puriteinen en Moralisten de maatschappij
dwingen in de richting van een totalitaire staat, zoals beschreven door
Ira Livin in zijn science fiction boek ‘De dag der dagen’ vermoed ik
dat ze oplopen, vooralsnog, tegen een onmogelijke opgave. Tenzij de
maatschappij ook hier afglijdt naar een diktatuur waarin alles gaat om
werken en niet om genieten, al was het maar van vrije tijd en rust.
Nawoord: de afgelopen week ernstige storingen bij Facebook en Whatsapp
die mogelijk bij een groot aantal mensen zelfs tot paniek had geleid.
Persoonlijk problemen met wachtwoorden en pincodes en ‘verdwenen’ zijn
in systemen o.a. van de GGD betreffende m’n vaccinatiegegevens. Een uur
geleden verdween een laatst geschreven tekst en vroeg Microsoft me
driemaal om opnieuw m’n wachtwoord te bevestigen. ICT als bron van
grote gemakken, maar ook van gierende stress...
Nobel Prize in economics explodes minimum wage and jobs myth
(Ingezonden mededeling ITUC Press)
The award of this year’s Nobel Prize in economics has further
exploded a decades-old myth that increasing minimum wages costs
jobs.
The prize was awarded to David Card, Joshua Angrist and Guido
Imbens for real-world research in the 1990s that demonstrated,
empirically, that the idea touted by conservative economists
that higher minimum wages mean fewer jobs is not based on fact.
Nobel Prize in economics explodes minimum wage and jobs myth
ITUC General Secretary Sharan Burrow said: “These Nobel Prize
winners have demolished the unproven, yet influential, theory
that ensuring that workers have a decent minimum wage somehow
means job losses.
“Those who have peddled that mythical theory for decades, and
the governments and institutions that have imposed the same
theory, without proper evidence or against evidence to the
contrary, are responsible for millions upon millions of people
living in poverty.
“This prize is a serious indictment of many economists in that
it has taken some thirty years for the facts to be given
prominence over a damaging and groundless idea. At a time when
the world needs evidence-based and scientific research to
tackle a global pandemic, economics too needs to be based on
factual analysis rather than ill-informed and ideological
speculation dressed up as legitimate policy advice.
“Ensuring minimum living wages through statutory processes or
collective bargaining is crucial to ending poverty; reversing
the long-term trend of declining labour income shares;
increasing demand; and building the basis for recovery – with
jobs, decent work and resilience – in an increasingly unequal
world.”
The International Trade Union Confederation (ITUC) represents
200 million members of 332 affiliates in 163 countries and
territories.
For more information, please contact the ITUC Press Department
on +32 2 224 02 53 or by e-mail: press@ituc-csi.org
ITUC - CSI - IGB
Boulevard du Roi Albert II, 5 B - 1210 Brussels
Werken zonder armoede (Sociaal Economische Raad)
In september bracht de Sociale Economische raad een SER-advies uit
over "Werken zonder Armoede". Met onder andere "Vergroot de bestaanszekerheid
van werkenden, zorg voor voldoende inkomen en maak regels minder ingewikkeld.
Werk, en dus salaris, biedt niet voor iedereen voldoende bestaanszekerheid.
Zo’n 220.000 werkenden zijn arm, ondanks hun inkomen uit werk. Om uit die
armoede te komen is een aanpak nodig op meerdere fronten: een voldoende en
stabiel inkomen, werk dat voldoende perspectief biedt en dienstverlening die
aansluit op de behoeften van werkende minima. De armoede voor een deel van deze
mensen is gelukkig tijdelijk, maar er is ook een groep die langdurig in armoede
werkt of steeds terugvalt. De gevolgen van armoede raken bovendien ook de
kinderen in hun gezinnen, die daardoor een slechte start in hun leven krijgen.
De SER publiceerde daarover onlangs al in adviezen over kinderopvang en gelijke
kansen in het onderwijs. En er zijn groepen die net boven de armoedegrens zitten,
maar vergelijkbare problemen hebben. Daar gaat de verkenning “Werken zonder
Armoede” op in.
Lees hier verder.
Of download:
Verkenning Werken zonder Armoede (3639 kb)
Samenvatting 'Werken zonder Armoede' (2063 kb)
Factsheet 'Werken zonder armoede' (829 kb)
